Die kort pad deur die plase van Sandrivier na Prins Albert word toe 'n lang pad. Vir die tweede keer op hierdie ekspedisie moes ek voor 'n vol rivier swig. Dit las toe so 70km by die dag se ryery. "Life is tough". Dit was die Dwykarivier wat uit die Moordenaarskaroo kom en uiteindelik deur Die Hel vloei.

A flooded river turned me back for the second time on this expedition. It added 70km to the day's driving.

Swartbergpas must be one of the top 5 in the country.

Die Otto du Plessispad (eintlik pas) is rof met dramatiese tonele en eindig in 'n redelike ongemaklike steil pas. Die Defender se wye draaisirkel dwing mens om twee keer 'n drie punt draai te maak by die haarnaalddraaie.

The Otto du Plessis road which links Swartberg Pass with Die Hel, is long and rough but with dramatic scenery. The final descent into Die Hel is very steep with tight hair pin bends.

Dis hoe Die Hel van buite lyk. Toe hulle nog daar geboer het was dit landerye. Die doringbosse het later oorgeneem. Dis moeilik om met 'n standaard mobiele HF antenna (vertikaal of V) 'n goeie sein hier uit te kry, veral as die weer nie saamspeel nie.

Die Hel from the top of the pass. In the old days the view showed cultivated fields. The thorn trees are more recent (past 30 years) invaders. HF signals do not travel well out of the kloof.

Swartbergpas kan ook so lyk. Oppad Oudsthoorn toe in mis en reen.

A different Swartbergpas. En route to Oudtshoorn.