What this is all about...


The idea to drive, photograph and document the gravel mountain passes of the coastal region of South Africa occurred to me while driving the Prince Alfred pass early in 2012. A mountain pass is much more than a cumbersome stretch of road linking the areas on either side of a mountain. There is a "this side", which invariably differs from the "other side", as well as an "inside". Each side containing its own unique collection of marvels. Old classic farm houses, derelict but stylish bridges, missionary churches, rock formations, old toll houses from yester year giving shelter to a squatter ghost or two, succulents hiding in rocky crevices, black eagles scouting for hyraxes and much more. Hopefully there is also a charming campsite somewhere on the "other side" to erect an antenna in time for the 18h00 schedule to share the day's discoveries with the OM and YL's within reach.


The expedition started on 12 September 2012, when we left Durbanville for the Richtersveld. It is not always possible to say where we will be on what day. That is why this an expedition and not a tour.


Die idee om die bergpasse van die kusstreke van Suid-Afrika te verken, te fotografeer en te dokumenteer het ontstaan toe ek vroeg in 2012 oor die Prince Alfredpas gery het. 'n Bergpas is veel meer as 'n lastige stukkie pad wat die areas weerskante van 'n berg met mekaar verbind. Daar is 'n "hierdie kant", wat sonder uitsondering baie anders is as die "ander kant", en natuurlik ook 'n "binnekant". Elke kant bring sy kant met 'n unieke versameling interessanthede. Ou klassieke plaashuise, verlate maar stylvolle brue, sendingkerke, rotsformasies, tolhuise van eergister wat die spook of twee wat daar kom plak het teen die elemente beskerm, vetplante in rotsskeure, witkruisarende op soek na dassies, en veel meer. Hopelik ook 'n oulike kampterrein aan die "ander kant" waar ek 'n antenna kan opslaan, betyds vir die 18h00 skedule om die dag se ondekkings te deel met die OM'e en YL's binne bereik.


Die ekspedisie het op 12 September 2012 bgin toe ons Durbanville verlaat het oppad na die Richtersveld. Ons moet maar steeds sien waar ons wanneer sal wees. Dit is waarom dit 'n ekspedisie is en nie 'n toer nie.

Friday, 28 September 2012

Yesterday we drove two magnificent and well known Namaqualand passes. Wildeperdehoek and Klipmesselpad. That is after a wet night in Springbok. We camped at Skilpad jusrt next to the National Park for another stormy and wet night. Our company on the stoep of the ablutions (where we cooked) was a German teacher from Pretoria who was travelling on her own.
Today we drove five lovely and virtually unknown passes. Grootrivier, Killian, Unknown, Langkloof and Studer.  I will post pictures later.

Ek het nie nou krag om te vertaal nie. Afrikaans volg later.

Suid van Vioolsdrift
Posted by at

3 comments:

  1. Unknown29 September 2012 at 07:08

    Wat my bietjie pla is dat jy sovêr nog net een hemp op al die foto's dra. Ek dink nie jy gaan dit maak nie - laat weet as ek vir jou nog klere kan stuur.

    ReplyDelete
  2. ZS1DGK29 September 2012 at 09:40

    Ha..ha..ha! Jy's reg. Maar ek het wel 5 hemde saamgeneem. Dit beteken drie te veel. Werk maar so op 'n ekspedisie. Nelleke is ook sensitief oor die fotos wat ek van haar neem. Altyd dieselfde klere.

    Ek ruil darem my sokkies elke derde dag. Linkervoet met regtervoet.

    Jou dogter het 'n paar jaar gelede 'n artikel geskryf waar jy met'n Isuzu of so 'n ding in Botswana ry. As jy nou kan karre opgradeer kan jy kom saamry. Chris kan ongelukkig nie want hy ry net aeroplane.

    Groete van ZS100MPX

    ReplyDelete
    Replies
    1. Unknown7 October 2012 at 23:05

      Ek kan ongelukkig nie 'n "gap year" bekostig nie - moet werk. En van voertuie gepraat: my bakkie het my al oral geneem waar ek wou kom, sonder dat ek agter die stuurwiel teen die deur vasgedruk sit.

      Mooi ry verder!

      Delete

Subscribe to: Post Comments (Atom)